Carl Gustav Jung Analitik psikolojinin kurucusu olmanın yanında psikoterapinin yanında edebiyat ve güzel sanatlarla da ilgiliydi.
Gençliğinde birçok müze ziyaret etmiş, yağlıboya ve suluboya tablolar resmetmiştir.
Resimlerinde soyut sanatla birlikte sembolist hareketin güçlü izleri görülmüştür. Uzak Doğu ve Hint kültürlerini araştırırken insanı bütünlüğe götüren mandala şekillerini de keşfetmiş ve kendi tabiriyle bilinç dışının sanatını yaparken mandala sanatından faydalanmıştır. Zamanla mandalanın aslında ne olduğunu keşfetti. İnsanın bir bütün olduğunu ve çizdiği mandala çizgilerinin ruhunu yansıttığını fark etti. ‘Gerçek mandala, yaratımı aktif bir hayal gücü gerektirdiğinden, her zaman içsel bir mesajı temsil eder.’ demişti. Böylece Jung mandalayı hem tedavi hem de teşhis koyma amaçlı kullanmıştı. Terapi yöntemi çoğunlukla Dışavurumcu sanat terapisi olarak adlandırılmıştı.
1964 yılında İnsan ve Sembolleri kitabını yazmıştır. John Freeman kitabı ‘İnsan ve Sembolleri’nin araştırılması aslında insanın kendi bilinçdışıyla ilişkisinin araştırılması demektir.’ cümlesiyle açıklamıştır. Bu kitapta rüya görmenin öneminden ve bilinçdışının rüyalarla ilişkinden de bahsedilmektedir. Sigmend Freud ile çalışmalarının etkileri burada görülmektedir.
Dilara Uysal